Poręczenie - Definicja

Co to jest poręczenie? Definicja

Poręczenie i wszelkie regulacje dotyczące tej instytucji zostały zawarte w Tytule XXXII Kodeksu cywilnego w art. 876 - 887. Zgodnie, z którym gdyby dłużnik nie wywiązał się ze swojego zobowiązania to poręczyciel poprzez umowę poręczenia zobowiązuje do jego wykonania. Umowa poręczenia ma ważność tylko wtedy, kiedy została złożona na piśmie. Nie wymaga ona jednak szczególnej formy. Gdyby doszło do sytuacji, w której poręczyciel poręczy dług osoby pozbawionej zdolności do czynności prawnych to staje się wtedy dłużnikiem głównym. Ustawodawca przewidział również możliwość poręczenia za dług przyszły do wysokości wcześniej ustalonej. Brak jest informacji na temat odpłatności za czynność poręczenia, dlatego strony umowy mają w tej kwestii pełną dowolność.

Do podstawowych elementów umowy poręczenia zaliczamy:

• określenie stron umowy poręczenia - stronami są wierzyciel oraz poręczyciel. W przypadku osób fizycznych należy podać ich: imię i nazwisko, datę urodzenia (opcjonalnie pesel), adres zamieszkania oraz numer dokumentu tożsamości.
• określenie przedmiotu poręczenia - umowa poręczenia ma charakter akcesoryjny czyli zależny od istnienia innej umowy określanej jako głównej. Na jej podstawie dłużnik jest zobowiązany wobec wierzyciela. Fakt istnienia i rozmiar długu głównego rozstrzyga o charakterze długu akcesoryjnego. Umowę główną oraz umowę poręczenia łączy wierzyciel.
• zakres odpowiedzialności- co do zasady jest solidarne, może być pełne lub do konkretnej kwoty. Może być również ograniczone w czasie.